Tegen eigen afspraken in
Er zijn diepe en brede sloten gegraven, en de grond die daarbij opgeschept is, is ter verzwaring op de akkers gestort. Dit is nodig om bouwactiviteiten mogelijke te maken. De grond moet een tijd inklinken, en daarvoor wordt de opgeschepte klei gebruikt.
De werkzaamheden zijn in feite illegaal volgens de eigen spelregels van de overheid. In de Amsterdamse gemeenteraad was veel onrust over het project om in de Lutkemeer een industrieterrein te vestigen en een distributiecentrum te bouwen. Ook leden van de coalitiepartijen twijfelden over nut en noodzaak van het project en leken in toenemende mate ontvankelijk voor de argumenten van voorstanders van behoud van de Lutkemeerpolder. In een poging om de twijfelende gemeenteraadsleden over de streep te trekken, werd een door een van de coalitiepartijen opgestelde motie ingediend en aangenomen: “er mag alleen begonnen worden met bouwwerkzaamheden, als er ook een koper zou zijn voor het betreffende perceel”. Deze motie werd aangenomen. Fase 1 werk toegegeven onder het mom van een ‘geheime afnemer’. Maar nu zien we dat er ook op fase 2 en 3 vernielingen worden aangericht. Dit is überhaupt niet in de raad aan de orde geweest!

Ook de rechter, bij de rechtbank in Haarlem bij een zaak die SADC had aangespannen tegen mensen die als actie volkstuinen hadden aangelegd in de polder, vroeg en kreeg van SADC de toezegging dat er pas met werkzaamheden begonnen zou worden als er een koper was, en dat die met naam en toenaam bekend gemaakt zou worden. De rechter besloot ook dat de volkstuinders (die opereerden onder de naam ‘Tuinen van de Lutkemeer ‘) tot die tijd door konden gaan met hun agrarische activiteiten. SADC kondigde aan per 1 september (2019) met werkzaamheden te beginnen en dat een reserveringsovereenkomst met een koper elk moment getekend kon worden. Op die datum werden tientallen volkstuinen ontruimd en vernield en omgeploegd.

Geheimhouding boven democratische controle
Pas in het voorjaar van 2020 werd in een brief aan de gemeenteraad bericht dat er inmiddels een bedrijf was dat een reserveringsovereenkomst had getekend. De naam van het bedrijf werd niet genoemd. Als reden werd opgevoerd dat het om een ‘beursgenoteerd bedrijf’ ging en dat in die kringen geheimhouding gangbaar zou zijn. Behoud Lutkemeer heeft steeds gesteld dat op deze manier niet gecontroleerd kan worden om welk bedrijf het gaat en of die voldoet aan de gestelde eisen. Bovendien is een reserveringsovereenkomst allesbehalve een koopovereenkomst. Je komt er makkelijk weer onderuit. Nu, een half jaar later, is er nog steeds geen naam van een kopend bedrijf bekend gemaakt. Ondertussen is de gangbare termijn van de reserveringsovereenkomst al lang verstreken. Dat kan twee dingen betekenen: het gaat om een multinational met een slechte reputatie, waardoor de argumenten van Behoud Lutkemeer om de polder niet voor hen in te leveren sterk aan populariteit wint. Of er is nog steeds geen koper en het gemeentebestuur wil de polder alleen in de vernieling draaien om het verzet te breken en de situatie onherroepelijk te maken.

Leegstand uitgangspunt bij Lutkemeer
In de debatten met GroenLinkswethouder Marieke van Doorninck is steeds gesteld dat de geheimzinnige koper een terrein van 5,5 ha nodig zou hebben, daarvoor moest fase 1 bouwrijp gemaakt worden. Het zou kunnen zijn dat dat waar is, maar dat valt dus op geen enkele manier te controleren. Waarschijnlijker is dat het getal van 5,5 ha goed uitkomt omdat het groter is dan 4,5 ha. Dat is namelijk de grootte van nog braak liggende kavels in het aanpalende industrieterrein. Dat is een deel van de polder dat al 17 jaar geleden in bedrijventerrein werd omgevormd, en nog steeds niet gevuld is. Toen dat terrein er doorgedrukt werd, is plechtig beloofd dat er pas met de rest van de Lutkemeerpolder begonnen zou worden, als dat volgebouwd was. Maar er liggen dus nog diverse percelen braak, en de grootste daarvan is bijna 4 ha groot. Maar daar kon het betreffende spookbedrijf niet op, want het zou dus meer ruimte nodig hebben, en wel 5,5 ha.

Werkzaamheden tegen alle afspraken in
De werkzaamheden die op 7 september begonnen, zijn inmiddels in vergevorderd stadium en blijken een veel groter deel van de polder te beslaan dan de veelbesproken 5,5 ha waarvoor de volkstuinen ontruimt werden. Er is een gebied van zo’n 20 ha op de schop gegaan. Wederom bestaat het vermoeden dat het hier gaat om de tactiek van de verschroeide aarde: zoveel mogelijk vernielen om te voorkomen dat er nog wat behouden kan blijven.

Polder claimen voor agrarisch gebruik
Hoewel het moeite kost om niet in tranen uit te barsten bij de aanblik van de polder nu, zien we ook dat behoud nog steeds mogelijk is. Er is geen reden om het verzet nu te staken, sterker nog: in deze rampzalige tijden voor klimaat en economie, is het behoud van groene en vruchtbare grond binnen de stadsgrenzen een halszaak. We zullen de polder terugnemen en in gebruik nemen voor agrarische doeleinden.
We hopen dat in de tussentijd de gemeenteraad zijn eigen controlerende taak serieus neemt en opdracht geeft om de schade weer ongedaan te maken. Anders moeten we dat weer zelf gaan doen, en dat zal een hoop werk zijn.

Wanbestuur
Bedenk ook dat de hele Lutkemeerpolder een beerput is van gemeentelijk wanbestuur. Er zit een aantoonbare corrupte recente geschiedenis onder, waarvan grote delen nog nooit goed onderzocht zijn, maar waarvoor tenminste een verantwoordelijke (de VVD gedeputeerde Ton Hooijmaijers) meer dan 2 jaar de bak in is gedraaid.
Wat ook geheel aan de radar ontsnapt, is de projectontwikkelaar SADC, waarvan de Gemeente Amsterdam een van de vier aandeelhouders is (naast de Schiphol Groep, waarvan Amsterdam ook weer grotendeels eigenaar is). Dit ‘bedrijf’ is een bodemloze put belastinggeld, wat geen wonder is als je bedenkt dat hun core business bestaat uit het aanleggen van overbodige bedrijventerreinen. Om redenen die niemand begrijpt, is de projectontwikkelaar al jaren vrijgesteld van het deponeren van jaarverslagen. Hoe groot de put daadwerkelijk is, valt niet te controleren voor buitenstaanders.

Maar dit vat in het kort samen hoe de situatie nu is. Buurtbewoners en sympathisanten moeten de strijd aan gaan tegen een oncontroleerbare projectontwikkelaar, die beweert aan een onbekende multinational te leveren, aangestuurd door een gemeentebestuur en wethouder die nooit thuis geven.

We gaan natuurlijk door. Daar hoeven we niet geheimzinnig over te doen. De toekomst is er voor biologische kleinschalige boeren, volkstuinen, natuur en landschap en ons plan Biopolder

Behoud Lutkemeer