Mark Galeotti posted: ” With Alexei Navalny’s return into the mailed fist of FSIN, his ally Vladimir Ashurkov yesterday released the top eight names of an apparently rather longer list of people Navalny identified as his sanctions ‘wish list’ before he flew to Berlin. It is” New post on In Moscow’s Shadows What’s Navalny’s sanctions strategy? by Mark Galeotti With Alexei Navalny’s return into the mailed fist of FSIN, his ally Vladimir Ashurkov yesterday released the top eight names of an apparently rather longer list of people Navalny identified as his sanctions ‘wish list’ before he flew to Berlin. It is worth looking at this list in a little more detail to get a sense of what Navalny’s sanctions strategy may be. This shortlist is (copied with descriptions from Ashurkov’s Facebook post): Roman Abramovich – one of the key enablers and beneficiaries of Russian kleptocracy, with significant ties/assets in the West. Denis Bortnikov – Deputy President and Chairman of VTB Bank Management Board. He is the son of Alexander Bortnikov, FSB director and a key ally of Vladimir Putin, and he has been acting as a “wallet” for his father’s ill-gotten gains. Andrey Kostin – President and Chairman of the Management Board of state-owned VTB Bank, a key facilitator of corrupt money flows related to the functioning of the Russian government and security services. Mikhail Murashko – Minister of Healthcare of Russia, responsible for covering up Alexey’s poisoning and hindering efforts to evacuate him to Germany for medical treatment. Dmitry Patrushev – Minister of Agriculture of Russia. He is the son of Nikolai Patrushev, director of the Security Council of Russia and a key ally of Vladimir Putin, and he has been acting as a “wallet” for his father’s ill-gotten gains. Igor Shuvalov – Chairman of the State Development Corporation VEB.RF, a former senior government official, who has been instrumental in creating the system of state corruption, which took over the Russian political and legislative institutions. Vladimir Solovyev – a key Russian state media personality, one of the primary mouthpieces of authoritarian propaganda. Alisher Usmanov – one of the key enablers and beneficiaries of Russian kleptocracy, with significant ties/assets in the West. This is an interestingly mixed collection, from which three main lines of attack emerge, which I could categorise as: His attackers: With people such as FSB director Alexander Bortnikov already being under sanctions, instead two of these look directly connected with the attempted poisoning. Murashko, obviously, considering the treatment he faced from the Russian medical system (as opposed to the individual first responders and doctors who saved his life, probably at the expense of their careers), but also Solovyev, a particularly toxic individual even by the standards of Russian TV ‘shock jock’ style presenters. Solovyev – who called Navalny “Nazi scum” on TV last year, perhaps relishing the chance for revenge after Navalny’s 2017 revelations of his opulent lifestyle and hypocrisies – was a particularly outspoken cheerleader for the state’s cover-up after the poisoning. Given that the precedent to hit those peddling state lies especially enthusiastically has already been established with Russia Today director Dmitry Kiselev, Navalny presumably is happy to build on this. One wonders if people like RT’s Margarita Simonyan may be on the long list. The message is presumably that if you actively take part in hostile actions against Navalny, you become a target. ‘Wallets and Facilitators’: Others are those Navalny presents – often having produced video exposes to this end – as front men, bag carriers and agents for other individuals already under sanction. In other words, they are sanctions-busters. Kostin, Bortnikov Jr and Patrushev Jr  are in these terms not so much important for who they are, but who they serve or represent. The message, I assume, is proxies are as guilty as those they represent. Kleptocrats: It is certainly not the case that every rich Russia is rich because Putin made him rich, or stays rich because he is an eager Putin crony, ally or agent. Nonetheless, Navalny has targeted Abramovich and Usmanov – perhaps as well known in the UK as anything else for owning Chelsea and, until 2018, having a major stake in Arsenal – as two symbolic leaders of the pack. I’m surprised, to be honest, that such even closer figures as Rosneft’s Gor Sechin aren’t here, but then again it may be that to Navalny – not without reason – the Sechins of this world are really nothing but Putin’s proxies, whereas Abramovich and Usmanov choose to collaborate with the Kremlin. Honestly I was wondering whether Shuvalov should go in the previous category or this one, but I suspect he really fits here, as someone who chose his path. It’s hard to tell for certain, but I presume the message is: if you deliberately choose to dine with the devil, you can expect to be exorcised. Of course, only when the full list becomes known will we have the data to make a better assessment of the kind of strategy Navalny may have in mind. What is interesting is that all three of these lines of attack seem well-chosen to be able to fit UK, US and EU sanctions regimes, which allow measures to be brought to bear when it would punish human rights abuses or encourage better behaviour (the first), to strike at sanctions-busters (the second) and to deliver a rebuke to those prospering from a regime engaged in breaches of human rights (the third). The key question, of course, is one of political will. It is all very well Navalny giving Western governments a list of the people he believes deserves to be sanctioned. But will they listen and think it worth the while doing anything about it, or just stick to the expressions of “grave concern” which the Kremlin is, by now, eminently used to ignoring. Mark Galeotti | January 19, 2021 at 7:29 am | Categories: Uncategorized | URL: https://wp.me/pjjTl-1pS Comment    See all comments    Like Trouble clicking? Copy and paste this URL into your browser: https://inmoscowsshadows.wordpress.com/2021/01/19/whats-navalnys-sanctions-strategy/

Nieuwsbrief 26 www.behoudlutkemeer.nl | info@behoudlutkemeer.nl Bekijk de webversie Behoud Lutkemeer zet zich in om de Lutkemeerpolder te behouden voor de stad Amsterdam. Ook steunen?  Deel deze nieuwsbrief en houd onze website en facebookpagina in de gaten voor activiteiten, demonstraties en oproepen. English summary below Help mee de krant te verspreiden! Omdat het in deze tijd extreem lastig is om onze stem te laten horen hebben we weer een krant uitgebracht. Want we zitten zeker niet stil en hebben ene hoop te vertellen. En dat niet alleen: er is nog steeds een weg terug. En dat moet iedereen weten! De krant willen we in grote getale in de stad verspreiden en daar kunnen we alle hulp bij gebruiken. Hieronder hoe je daar aan mee kunt doen: 1. Kom langs op zaterdag 23 januari tussen 11 en 13 op de Noordermarkt. We zullen daar kranten uitdelen en je kunt daar een pak ophalen om in je eigen straat en omgeving te verspreiden. 2. stuur een mail (info@behoudlutkemeer.nl) waar je wilt verspreiden en we kijken hoe je het handigst aan kranten komt. Er zijn drie afhaalpunten (zeeburg, oost en nieuw west). Als je meer dan één pak wilt verspreiden kunnen we het langs komen brengen. Laat dat dan deze week weten! 3. Verspreid de digitale versie online via email, socialmedia of wat je voor handen hebt. Heel fijn als je ook een pak kunt doen (200 kranten), vele handen maken licht werk! English summary Because it is extremely difficult to make our voice heard at this time, we have published another Lutkemeer newspaper.  We are certainly not sitting still and have a lot to say. Not only that: there is still a way back, and everyone should know that! We want to distribute the newspaper in large numbers in the city and we can use loads of help with that. Below you can find several ways to participate: 1. Visit the Noordermarkt Saturday January 13 between 11hr and 13hr. We will hand out newspapers there and you can pick up a pack to distribute in your own circles or neighborhood. 2. Send an email ( info@behoudlutkemeer.nl&nbsp😉 of where you want to distribute and we will see how best to get newspapers to you. There are three collection points (zeeburg, oost, nieuwwest). If you are able to spread more than one packet, we can deliver it if necessary. et us know this week! 3. Distribute the digital version online via email, social media, newsletters, etc. Very nice if you can distribute (200 newspapers), many hands make light work! Een weemoedig afscheid? –of een nieuwe toekomst! Het is een stille zaterdag en nog volop zomer. Ik besluit de Lutkemeer en Ookmeer te bezoeken – lang niet gedaan. Naarmate de weg de stad verlaat neemt het verkeer af en wordt het overzichtelijker. Links de stad, rechts de polders die gezamenlijk de westelijke groene scheg van Amsterdam vormen: de Scheg van West, tussen de Sloterplas en de Haarlemmermeer. “Ik zit middenin het vermaarde Algemeen Uitbreidingsplan,” denk ik, “internationaal bekend en geroemd –we waren vorige eeuw heel vooruitstrevend want “een stad die groeit moet kunnen ademen.”Voor Westgaarde ga ik rechtsaf de Osdorperweg op. Vroeger stond hier een allegaartje van alles wat Onze Lieve Heer verboden heeft: illegale bouwsels, woningen, garagebedrijfjes, rommelschuren – je kon beter niet vragen wat daar gebeurde… Zo te zien is er niet veel veranderd, hooguit wat meer bebouwing. Aan de noordkant is zelfs nog het oorspronkelijke veenlandschap te zien met zijn smalle langgerekte kavels met kort op elkaar eindeloze sloten. Vroeger liepen die veenkavels tot aan de horizon van het IJ, nu stuiteren ze op de sportvelden en volkstuincomplexen. Een hedendaagse groene invulling van de groene scheg. In de verte de hoge bomen van Westgaarde, de naam herinnert aan de oorspronkelijke westelijke tuinen. Nu is het een laatste rustplaats voor veel Amsterdammers. “Westgaarde was goed beschouwd de eerste aanslag op de agrarische Lutkemeer, maar wel een mooie groene,” denk ik bij mezelf. De Lutkemeer, de Lutke oftewel de ‘kleine’: zo werd de waterplas genoemd in de tijd van het grote Helle Meer, de huidige Haarlemmermeer. Vanaf de Osdorperweg daal ik af in de Lutkemeer, drooggelegd in 1865. Eigenlijk is nergens zo mooi een droogmakerij pal naast het oorspronkelijke veenlandschap te zien –een schoolvoorbeeld. Van kleinschalig veenlandschap naar grootschalige droogmakerij – voor zover de intieme Lutkemeer groot genoemd mag worden, ook weer in vergelijking met de grote broer Haarlemmermeer. Lutke, weet u wel. Openheid tot aan de horizon die door de oude Aekerbedijking wordt gevormd en waar vroeger ook Raesdorp lag. Daarachter, nauwelijks hoorbaar, het gezoem van het voortrazende verkeer. Stilte, rust, uitzicht, een opstijgende vogel – een late leeuwerik? Het uitzicht is op brede stroken akkerbouwland met de gele en bruine stoppels van de laatste oogst. Hier krijg je als je het land inloopt geen natte voeten zoals in het zompige veen. De grond bestaat hier uit mooie kalkrijke zeeklei – de vruchtbaarste bodem die je je kunt bedenken. Langs de oude Naeker Weg/Groen Wegh, waar later de nieuw gegraven Ringvaart zal lopen, zijn de contouren zichtbaar van restanten oud veen, nu een provinciaal natuurgebied. In mijn rug de groene steun van Westgaarde en vlak naast me de ecologische boerderij De Zonnebloem waar zoveel mensen hun inkopen deden, natuurhoning en spelt, of geholpen werden in hun bestaan. Kan dat zo blijven met zoveel minder grond? Boeren, laatstelijk bioboeren – de Lutke was zijn tijd ver vooruit – haalden decennialang de oogst op en zaaiden het land weer in. Ze zijn verdwenen, hun land is opgekocht of bruut onteigend. Ruimte en stilte zijn gebleven, beide vaak node gemist in de grote stad, die zichzelf zo graag metropool noemt. Wat gelukkig ook bestaat is de grote groep vrijwilligers met plannen voor een nieuwe Biopolder. Want de hoop blijft bestaan dat de gemeente terugkeert op haar schreden om de Lutkemeer verder te ‘verdozen’ met grote distributiecentra enzovoort. Wageningen University heeft de revenuen berekend van zo’n Biopolder: het zijn miljoenen euro’s jaar in jaar uit dankzij onbetaalbare frisse lucht, sociale dienstverlening, recreatie en educatie, waterberging, een habitat voor uiteenlopende dieren en last but not least: voedselproductie aan de rand van de stad. Wat wenst een mens nog meer in deze tijd. Ik veer op. Bij het verlaten van Lutke loop ik tegen een paar grote bouwdozen op: “Ga weg,” zeg ik “elders is bouwgrond genoeg. Laat Lutke met rust en gun haar een nieuwe, groene toekomst!” ir H.C.M. Heyning Corruptie in de polder leidt tot schadeclaim gemeente Behoud Lutkemeer daagt de Gemeente Amsterdam voor de rechter en vordert schade. Nieuw onderzoek toont aan dat het besluitvormingsproces voor het bestemmingsplan Lutkemeer oneigenlijk is beïnvloed door bewindslieden die naast hun publieke taak ook een privaat belang hadden. Met de juiste informatie was de gemeenteraad destijds mogelijk tot een andere afweging gekomen, betoogt Stichting Behoud Lutkemeer. De Stichting heeft de gemeenteraad herhaaldelijk gewezen op deze corruptie en pleitte voor een herbestemming en nieuwe toetsing. Nu de gemeenteraad in gebreke blijft, is een schadeclaim de volgende stap. De polder wordt immers vernietigd op basis van een mogelijk ongeldig bestemmingsplan.Lange geschiedenis Eind jaren tachtig ontstaan de eerste plannen om in de Lutkemeerpolder een bedrijventerrein te vestigen. In die tijd is het idee gangbaar dat Schiphol Mainport het hart is van de Nederlandse economie. Om te zorgen voor bestuurlijk en maatschappelijk draagvlak voor de transformatie van agrarisch gebied naar bedrijventerrein, wordt de noodzaak van ‘strategisch gelegen Schipholgebonden bedrijvigheid’ benadrukt. De unieke locatie tussen de stad en Schiphol zou deze transformatie rechtvaardigen. In de daaropvolgende jaren blijkt de animo voor de kavels tegen te vallen en ook werkgelegenheid levert het nauwelijks op. Toch wordt in 2013 het voornemen tot bouwen opnieuw genomen. Hoe kan dit? Corruptie bewezen Inmiddels is bekend dat verschillende politici en ambtenaren persoonlijk belang hadden bij het ontwikkelen van de Lutkemeerpolder tot bedrijventerrein. Zij zouden er financieel beter van worden als het project Lutkemeer zou slagen. Het gerechtshof heeft het “bewezen verklaard dat Ton Hooijmaijers in deze periode ten gunste van Jelle Kuiper en Kuiper Groep BV besluitvormingsprocedures van de provincie Noord-Holland met betrekking tot de ontwikkeling van het gebied Lutkemeren heeft (pogen te) beïnvloeden”. Hij is hiervoor in 2015 veroordeeld tot een jarenlange gevangenisstraf. Complexe structuur op de scheidslijn van privaat en publiek Lutkemeerpolderdeelgebied III, waar ook de Boterbloem staat, wordt onderdeel van een complexe deal tussen stadsdeel Osdorp, Gemeente Amsterdam, SADC en Kuipergroep BV (SEKU BV). In een samenwerkingsovereenkomst krijgt SEKU BV een ontwikkelrecht en winstdeling. Deze BV heeft onder leiding van een oud-ambtenaar gronden verworven in de Lutkemeerpolder, die met een forse winst worden verkocht aan stadsdeel Osdorp. SADC wordt betrokken bij de ontwikkeling. De bv SADC is in 1987 opgericht door de gemeenten Amsterdam en Haarlemmermeer, de Provincie Noord-Holland en Schiphol Group om in de regio vastgoed te ontwikkelen voor Schipholgebonden activiteiten. Beslissingen in deze publiek-private samenwerking worden genomen door het Bestuursforum Schiphol, waarin de gemeentelijke en provinciale overheden vertegenwoordigd zijn. Het Bestuursforum heeft daarmee een belangrijke sturende rol. Eind 2007 staat SADC er financieel zeer slecht voor. Het Bestuursforum besluit om het SADC te redden. De voorzitter van het bestuursforum is gedeputeerde Hooimaijers van de Provincie Noord-Holland. Hooijmaijers heeft belang bij een doorstart: hij staat namelijk ook op de loonlijst bij Kuiper BV als ‘adviseur’ over de verkoop van de Lutkemeerpolder en de ontwikkeling daarvan. Hij adviseert daarom juist meer te investeren in grondaankopen met gunstige waardeontwikkeling van de gronden in het vooruitzicht. De aandeelhouders brengen samen 80 miljoen in, grotendeels gemeenschapsgeld. Hooijmaijers organiseert tegen betaling de samenwerking tussen de gemeente Amsterdam en SEKU BV (meer hierover in het onderzoeksrapport Malversaties in de Lutkemeer op behoudlutkemeer.nl), waarbij Amsterdam de Lutkemeerpolder deelgebied III als haar aandeel inbrengt in de doorstart van SADC. Om deze aandelentransactie te realiseren probeert Hooijmaijers het besluitvormingsproces van de provincie te omzeilen en geeft hij – ondanks protest van de ambtenaren – een dienstbevel om zakenpartner en makelaar Arnold Van de Kamp in te schakelen om de transactie te begeleiden. Deze Van de Kamp wordt later veroordeeld vanwege zijn rol bij het doorsluizen van steekpenningen voor Hooijmaijers. In de daaropvolgende periode stuurt Hooijmaijers eropaan het strikte vestigingsbeleid met betrekking tot ‘Schipholgebondenheid’ los te laten. In 2011 resulteert dat in een nieuw convenant, waarmee de weg wordt opengezet voor brede uitgifte van kavels en zo een waardevermeerdering van de grond. Vanaf dat moment is de selectie van bedrijven een taak van SADC. Van democratische controle is geen sprake meer. SADC als bv doet immers de toetsing. Daarbij is het niet in het belang van SADC om bedrijven te weigeren: zij is immers opgericht om de grond te verkopen… Drie vliegen in één klap De Lutkemeergronden worden ondergebracht in de GEM BV (50/50 SADC/Gemeente Amsterdam). Hiermee wordt de invloed van de gemeente Amsterdam in het gebied verkleind. De complexe constructie van verschillende partijen op de scheidslijn van het publiek-private, naast de vele kapitaalinjecties van de overheid aan SADC, is tot op de dag van vandaag een van de belangrijkste redenen dat de wethouder zich niet bij machte voelt de ongewenste ontwikkeling een halt toe te roepen. De gemeente zit vast in een privaatrechtelijke deelneming: SADC BV. Daarin zijn de aandeelhouders de baas. Vergaderingen zijn geheim en voor raadsleden oncontroleerbaar. Met het inbrengen van de Lutkemeerpolder in SADC slaat Hooijmaijers drie vliegen in één klap: Amsterdam gaat over de streep en doet mee aan de doorstart omdat het nu ‘geen geld’ kost, de constructie SADC blijft bestaan met financiële middelen om nieuwe gronden aan te kopen en de ontwikkeling van Lutkemeer III wordt zekergesteld. Enerzijds omdat ook SADC nu een belang heeft bij ontwikkeling en anderzijds omdat de externe financier die vereist was, met SEKU gevonden is. Lees ook onderzoeksrapportage Bestemming Lutkemeer, beïnvloeding over en weer op behoudlutkemeer.nl. Jongleren met bv’s om corruptie te maskeren Nadat ook Jelle Kuipers (directeur van SEKU) door het Openbaar Ministerie vervolgd wordt vanwege corruptie wil de gemeente meer afstand nemen. Begin 2020 wordt Kuiper uitgekocht voor tweeënhalf miljoen euro en gaat de ontwikkelclaim van SEKU BV over naar Thunnissen. Maar Thunnissen komt uit dezelfde stal. Thunnissen en SEKU werken al sinds 1983 samen en hebben van 2009 tot en met 2013 dezelfde president-commissaris gehad. De door corruptie ingeslagen weg wordt dus nog steeds bewandeld. Gemeente is regie kwijt Anno 2020 voelt zowel de raad als het college steeds meer hoe ze haar controlerende functie door de constructie met GEM BV en SADC heeft verloren. Dit wordt duidelijk in een discussie rond een zogenaamde reserveringsovereenkomst; een niet-bindende verklaring waarin een bedrijf aangeeft te overwegen zich te vestigen. De raad wil weten om welke partij het gaat, maar het college krijgt daarvoor geen toestemming van GEM BV en SADC. Een raadslid klaagt dat ze niet kan controleren of eventuele partijen passen in het vestigingsbeleid en heeft het gevoel zich te moeten beroepen op artikel 169 van de gemeentewet, waarin het recht op informatie geregeld is. De wethouder, Marieke Van Doorninck, noemt het “jammer” dat ze de naam van een mogelijk geïnteresseerde partij niet mag delen en “had het graag anders gewild” maar ze zegt machteloos te zijn. Ondertussen is ‘Schiphol-gebonden’ in de politieke discussie vervangen door een nieuw verkoopargument: de ‘toenemende druk’ door ‘transformatie’ op bedrijventerreinen elders. Maar de wethouder kan geen garantie geven dat deze bedrijven op het bedrijventerrein terecht komen. Zij is de regie kwijtgeraakt in de mix van privaat-publieke belangen. De wethouder zegt hierover dat “op een gegeven moment onomkeerbare stappen zijn gemaakt”. Maar als er politieke wil is, zijn ook deze ingewikkelde constructies natuurlijk terug te draaien. Wat betekent dit nu voor de Lutkemeer? Bebouwen van de Lutkemeerpolder is altijd omstreden geweest. De polder wordt geroemd om haar landschappelijke en historische waarden en om de laatste vruchtbare grond van Amsterdam. De waarde van het gebied wordt op wetenschappelijke wijze aangetoond in het in november 2020 verschenen rapport Het natuurlijk kapitaal van de Lutkemeerpolder van de WUR (zie pagina 2). In de belangenafweging is de noodzaak voor Schipholgebonden bedrijventerreinen hét argument geweest om draagvlak te krijgen voor de transformatie naar een bedrijventerrein. Met het optuigen van de eigendomsconstructie in de GEM BV en SADC en het wegvallen van het criterium ‘Schipholgebondenheid’ in het bestemmingsplan Lutkemeer uit 2013 hebben de projectontwikkelaars vrij spel gekregen. Wat Behoud Lutkemeer betreft is het huidige bestemmingsplan nietig en een nieuwe belangenafweging onafwendbaar. Daar zullen we ons voor blijven inzetten. Doneer voor de Lutkemeer De campagne en de juridische procedures kosten geld. Ook een steentje bijdragen? Doneer voor de Lutkemeer! NL94 INGB 0007 2294 84 tnv Het Luchtkasteel ovv Behoud Lutkemeer Geef je op voor alarmlijst Als er gedreigd wordt met zandwagens en acute actie nodig is: geef je op voor de alarmlijst. mail je telefoonummer naar info@behoudlutkemeer.nl  Deze nieuwsbrief wordt onregelmatig verstuurd door Behoud Lutkemeer. Om ons te volgen kun je ook kijken op facebook, twitter of de website (rss-feed). Vertel het door! Via de website kunnen mensen zich aanmelden voor de nieuwsbrief. Veel gestelde vragen over het verzet in de Lutkemeerpolder Facebook Twitter YouTube Website